ՆԱԶԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0384 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c ձ. ՆԱԶԻՄ եւս եւ ՆԱԶԵՄ, եցի. չ. σεμνόομαι gravitatem prae me fero γαυρόω, γαυροῦμαι efferor, glorior, jacto me, superbio. Նազանս ցուցանել. նազելի զանձն համարել եւ ցուցանել. պանծալ. պարծիլ. ճոխանալ. սոնքանալ. փքանալ. սիգալ. եւ խնդմտիլ. խայտալ. ... (լծ. եւ թ. նազլանմագ. պ. նազիտէն ). *Իբրեւ զառիւծ նազեսցի: Ընդէ՞ր դու նազիս ʼի վերայ մեր լերամբքդ. Թուոց. ՟Ի՟Գ. 24: ՟Ա. Մակ. ՟Ժ. 70: *Նազելով եւ սիգալով իբրեւ զկորիւն առիւծու ճեմէր. Արծր. ՟Գ. 2: *Կնոջ մարդոյ այնչափ ոսկի զանձամբ արկանել եւ նազել: Յայն թատր (երկնից) զարդարեսցին, անդ նազիցին, անդ յօրանայցեն: Յորժամ չսիգայցես, չնազիցես. Ոսկ. փիլիպ. եւ Ոսկ. եբր.: *Խրախ լինի ʼի վերայ միայնոյ իւրոյ հօրն, ցնծալով եւ նազելով եւ հրճուելով՝ աստուծոյ. Փիլ. այլաբ.: *Մեծ հաւատով խնդրէր յաստուծոյ՝ որպէս որդի, որ խնդրեսցէ ʼի հօրէ սիրով եւ նազելով. Ճ. ՟Ժ.: *Եւ մայր նորա ասէր որպէս մարդոյ նազելով, եթէ հայր քո եւ ես տառապէաք խնդրէաք զքեզ. Մեկն. ղկ.: