ՆԱԽԱԹՈՌ

(ոյ, ոց, կամ ի, աց.) NBH 2-0387 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c, 13c, 14c ա.գ. προκαθηγοῦμενος praesedens, antistes. praesul. Նախագահ. գահերէց. առաջնորդ. գլխաւոր. վերագոյն բարձիւ եւ աւանդութեամբ: *Զնախաթոռ իշխանսն ընդ իւր բերցէ: Որ այժմ է նախաթոռ քաղաքիս՝ սրբասնեալն պատրիարգ. Մխ. դտ.: *Եղբայրութիւն զհրաման նախաթոռին անխիղճ ընկալցի. Բրս. հց.: *Նախաթոռացն եւ առաջնորդաց: Խրատս տայ մնալ ʼի նախաթոռացն սահմանադրութիւնս. Լմբ. առակ.: *Զոր շնորհն աստուծոյ ընտրեաց նախ ʼի քահանայութիւն, նա է նախաթոռ յեկեղեցւոջ. Կանոն.: *Նախաթոռ քաղաքն: Նախաթոռ իշխանութեամբ. Ոսկիփոր.: Կամ որպէս Բարձերէց. առաջին յետ նախկին աթոռոյ. *Կարգէ զսիւնիք նախաթոռ պատրիարգին. Ուռպ.: գ. ՆԱԽԱԹՈՌՔ գ. πρωτοκαθεδρία prima sedes, primus in concessu locus. Առաջին աթոռ. յառաջագահք. *Սիրեն զնախաթոռս ʼի ժողովուրդս (այսինքն ʼի ժողովարանս): Խնդրել զնախաթոռս ʼի ժողովուրդս. Մտթ.: Մրկ.: Ղկ.: *Ի պատիւ նախաթոռացն յաջորդեսցիս: Ուղղածեցար ʼի յաջորդումն նախաթոռոցն ազգապատիւք քահանայապետութեամբ. Պիտ.: Յիշատ. ոսկ. յհ.: (որք հային եւ ʼի ՟ա. նշ):