- ՆԱՒԱՂՕՂԱԿ
- (ի, աց.) NBH 2-0407 Chronological Sequence: Early classical ա.գ. πλωτῶν navigans. որ եւ ՆԱՒԱԼՈՒՂԱԿ, ՆԱՒԱԼԻՒՂ. Որ լուղի նաւաւ, այսինքն նաւէ. (զի ըստ յն. նաւելն նշանակէ եւ լուղիլ). նաւօղ. նաւորդ. *Ամենայն նաւաղօղակն (կամ նաւալուղակն) ʼի մի վայր ժողովեալ՝ ոչ բարձցեն թեփ մի ʼի տանոյ նորա, եւ ʼի նաւս ձկնորսաց խալամ նորա. Յոբ. ՟Խ. 26:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.