- ԱՆԽՏՐՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 1-0164 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 12c գ. ἁδιαφορία indifferentia Անխտիր գոլն՝ ʼի չարի կամ ʼԻ բարւոյ մասին առեալ. մանաւանդ իբր անզգուշութիւն. անխիղճ համարձակութիւն, բերումն. *Զագահութիւն, զանխտրութիւն (ʼի ցանկութիւնս, կամ յորկոր). Յճխ. ՟Ժ՟Ա: *Կործանեսցին յանխտրութիւն մեղաց: Անխտրութեամբ ախտիցն. Լմբ. սղ.: *Առ ʼի ըմբերանել զայնոսիկ՝ որ անխտրութեամբ վարին յայսոսիկ. Սարգ. յկ. ՟Ը: *Յամենայն ինչ անխտրութեամբ մերձենան. Մանդ. ՟Ժ՟Զ: *Որք յանխտրութենէ առ ճշդիւ վարս աստուածգիտութեանն յօժարեալք. Բրս. հց.: *Դադարեցին զօրք թագաւորին խառնամուխ լինել յամենայն տեղիս անխտրութեամբ. Եղիշ. ՟Է: *Մահուանն բոցոյ՝ հասարակաց եւ անխտրութեամբ ճարակեալ զամենեսեան. Լմբ. սղ.: Կամ իբր անզանազանութիւն. չլինել խտրանաց կամ խափանաց. *Զամենայն զայսոսիկ անխտրութեամբ բոլորովիմբ ամենայն աստուածութեանն վերադրիլ. Դիոն. ածայ.: Իսկ Պիտ.: *Ի տրտմականացն ասելով, սահմանեցար զընտրութիւն սորա յաստուածայնոյն անխտրութենէ". թուի՝ անմասն լինել ʼի տրտմականաց. վասն որոյ գրելի է, անխտրութենէ: Որպէս եւ Սեբեր. ՟Է. *Եսն եւ հայր ասել՝ զանխտրութիւն՝ անուանցն յայտ արար". ընթերցի՛ր ըստ յն. զխտրութիւն τὸ διάφορον :
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.