ՆՇԱՆԵՄ

(եցի.) NBH 2-0436 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 11c, 12c, 13c ն. σημειόω, ἑπισημαίνω signo, designo, insignio. Նշան տալ՝ դնել. նշանաւ իւիք որոշել. կնքել. տպաւորել. *Նշանեցաւ առ մեզ լոյս երեսաց քոց. Սղ. ՟Դ. 7: *Նշանեցաւ ʼի մեզ լոյս երեսաց քո տէր. Երես հօր՝ որդին, եւ լոյս որդւոյ՝ առաքեալ սուրբ հոգին. որով կնքեալք, եւ այլն. Գէ. ես. ի Կիւրղէ.: *Ոչ նշանի ʼի քեզ լոյս երեսաց տեառն. Սեբեր.: *Արիւն գառինն զսեամսն շաղախելով նշանէր, եւ զ՝ի ներքսն ազատէր ʼի մահուանէ. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 43: *Առցեն յարենէ անտի, եւ նշանեսցեն ʼի վերայ սեմոցն չորեցունց: Զգո՛յշ լեր ʼի նշանեալ բորոտութենէ. Եփր. ծն. եւ Եփր. օրին.: *Ընտրել հրամայեաց, եւ նշանել. յորս նշան ոչ էր, ծառայքն հրոյ տային. Վանակ. հց.: Իսկ Ուռհ. որպէս ռմկ. գրէ, *Ի նշանացեալ տեղին բացեալ՝ գտանէին զզէնն Քրիստոսիʼʼ. ուր իմնա՛, կամ ընթերցի՛ր, նշանեալ: ՆՇԱՆԵԼ. որպէս Հարսնախօսլ. խօստանալ ʼի հարսնութիւն. *Պահեա որպէս զաւանդ զկոյսս զայս, որ հարսնացեալ է միածնի քո, եւ նշանեալ է կենսատու խաչին որդւոյ քո. Հ. հոկտ. ՟Ե.: ՆՇԱՆԵԼ. որպէս Նշանացել. *Նշանեաց լուռ կալ եւ աղօթել. Ճ. ՟Բ.: