ՆՈՐԱԿԵՐՏ

(ի, աց.) NBH 2-0443 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 14c ա. Նորոգ կերտեալ՝ կազմեալ. նորաշէն. նորագործ. նոր. նորահրաշ. հրաշափառ. (յն. պէսպէս). *Բան նորա արարիչ է բնութեանց, եւ ճարտարապետ իրաց նորակերտաց: Լինիցի քաղաքդ ձեր՝ նորաշէն նորակերտ իբրեւ զանօթ ինչ նոր: Եւ զայն զի՞ զարմանս, ուր այնպիսի սքանչելի եւ նորակերտ իրք գործէին. Ոսկ. ես.: *Որ երեւեցան նորակերտ դաստակերտին քո (մոգպետի). Եղիշ. ՟Ը: *Նորակերտ քաղաքն սուրբ: Նորակերտ սիովն, կամ վերնատուն. Շ. տաղ.: Անան. եկեղ.: *Օրհնութիւն նորակերտ գրոց. Մաշտ.: *Թագաւորական նորակերտ զարդարեալ ձորձ. Ոսկիփոր.: *Եկեղեցիս անկողոպտելի խաղաղութեան նորակերտ (այսինքն տաճար). Մաքս. եկեղ.: *Զիւր նորակերտ հօտն. Շ. վիպ.: *Կարի նորակերտ նորանշան մեծապայծառ եւ չնաշխարհիկ գործ էր: Զի նորակերտ սքանչելիքն երեւեսցին: Ոչ ըստ բնութեան մարմնաւորաց եղեն իրիքն նորակերտք, այլ ʼի վեր քան զբնութիւն զարմանական սքանչելիք: Խաչն կանգնեցաւ ʼի վերայ նորակերտ Գողգոթայի. Եւս. քր. ՟Ա: Ոսկ. մ. ՟Ա. 7: Ճ. ՟Գ.: Կիւրղ. խչ.: *Իբրեւ զձիթենի կանաչագեղ նորակերտ դալարացեալ զկնի հատանելոյն. Ճ. ՟Բ.: *Եւ այլ կենդանիք զանզանք, եւ գունակ գունակ, եւ նորակերտք: Պտմ. աղեքս. ՆՈՐԱԿԵՐՏ. Նոր ձեռնադրեալ. նորընծայ օծութեամբ. *Առ ʼի խրատ նորակերտ հայրապետին: Նորակերտքն զձեռսն ʼի միմեանս յար դնելով, եւ եպիսկոպոսն սուրբ մեռոնաւն օծանէ խաաչնման. Մաշտ.: