ՆՈՐՈԳԵՄ

(եցի.) NBH 2-0446 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c ն. ἁνακαινίζω, ἁνακαινόω, ἑγκαινίζω , ἁνανεόω renovo, instauro ἁλλάττω, -σσω muto μετασκευάζω transmuto μεταμορφόω transformo, transfiguro. Նորոգ կամ նոր առնել. նորացուցանել. նորել. յառաջ վիճակ դարձուցանել. որ եւ վերանորոգել զհնութիւն իրաց. այլափոխել. խրամակարկատ առնել. նորցնել. ... *Նորոգես զերեսս երկրի: Հոգի ուղիղ նորոգեա՛ ʼի փորի իմում: Որ առնէ զամենայն եւ նորոգէ, եւ դարձուցանէ յայգ զստուերս մահու: Նորոգել զուխտ հաշտութեան ընդ նոսա: Նորոգեսցի որպէս արծուոյ մանկութիւն քո: Ցաւք իմ նորոգեցան յիս: Նորոգեցարու՛ք ʼի նորոգութիւն մտաց ձերոց: Ի նոյն պատկեր նորոգիմք փառաց ʼի փառս. եւ այլն: *Նորոգող հնութեանց՝ նորոգեա՛ եւ զիս՝ նորոգ զարդարեա՛. Ժմ.: *Բժիշկք վնասակարք, որ զհիւանդութիւնս անդրէն նորոգէք. Իսիւք.: *Մարգարէն աստուածեղէն հոգւով բարբառի, եւ յիւրմէ ինչ որ նորոգէ (կամ նո՛ր ոգէ. յն. առբերէ). Ոսկ. ես.: *Այն՝ որ ոչն նորոգի ʼի գիտութեան իւրում. Եփր. ծն.: *Ոչ նորոգի, զի ոչ հնանայ. ոչ մանկանայ, զի ոչ ծերանայ. Եղիշ. ՟Ե: Մերթ՝ որպէս Նաւակատիս առնել. ἑγκαινίζω dedico. *Եկին իջին ʼի գաղգաղա՝ նորոգել զթագաւորութիւն. Եփր. թագ.: