- ՆՍՏԱԾ
- (ի կամ ոյ.) NBH 2-0454 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 13c գ. որ եւ ՆՍՏՈՒԱԾ. Աւելորդ բնութեան արտաքսեալ ʼի նստելն կամ ընդ նստոյս. աղբ. ապաւառ. կու. քակոր. ապականութիւն. *Անզգայեցան յորկորոտութիւն, եւ ամենայն սեղանք նոցա լի եղեն նստածով, զի իբրեւ ʼի փսխածէ գարշէին ʼի բանէն աստուծոյ: Ընդէ՞ր եղեւ բանն աստուծոյ յաչս ձեր իբրեւ զփսխած կամ զնստած. Գէ. ես.: *Զվագր նախատէր որսորդ, զի ձգելով զնստած իւր՝ եկէզ զնա. Մխ. առակ.: *Եթէ միզիցէ շուն կամ կատու, կամ եղծցեն նստածովն: Ի նստածէ մարդոյ կամ յայլ կենդանեաց. Կանոն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.