ՇԱԲԱԹԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 2-0457 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c չ. σαββατίζω sabbatizo, sabbatum ago. Ըստ եբր. ոճոյ, հանգչել, դադարել. դատարկանալ ʼի գործոց. շաբաթ առնել. տօն պահել. անգործ մնալ. *Շաբաթացաւ ժողովուրդն յաւուրն եօթներորդի: Շաբաթասցի երկիրն ձեր: Շաբաթասցի զշաբաթսն՝ զոր ոչ շաբաթացաւ ʼի շաբաթս ձեր: Ընկալաւ երկիրն զշաբաթս իւր, եւ շաբաթանալով զամենայն աւուրս աւերածոյն իւրոյ՝ շաբաթացաւ (մինչ) ʼի կատարումն ամացն եօթանասնից. եւ այլն: *Բարձաւ շաբաթանալն, եւ այլ ամենայն կարգ օրինացն. Ճ. ՟Գ.: *Զկերակուրս խտրեցաք, եւ շաբաթացաք. Լմբ. յանառակն: *Շաբաթանան արարածք յիւրաքանչիւր զուր եւ ընդ վայր աշխատութեանց. Տօնակ.: *Շաբաթանան երկինք եւ երկիր եւ ամենայն արարածք. Եփր. աւետար.: *Եօթամբք շրջապատեալ շաբաթանայ միշտ կենացս մերոց ընթացք. Արիստակ. մկրտ. (զի ըստ աւուրց շաբաթու եօթն դար թուեն հարք զլրումն աշխարհիս): *Մեծապէս շաբաթանայ մեզ ʼի հանգստեան (վերին) դրախտինʼʼ. այսինքն լնի հանգիստ յաւիտենից. Տօնակ.: Ուր եւ ասի *Շաբաթանալ արեգականʼʼ ʼի իը ամի՝ յաւելուածով եօթն նահանջ աւուրց. եւ *Շաբաթանալ լուսնիʼʼ. ʼի ՟Ժ՟Թ ամի միանգամ: