ՇԱՏԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 2-0467 Chronological Sequence: Unknown date, 10c, 12c, 13c չ. ἰκανοῦμαι, ἁρκέω, ἁρκοῦμαι contentus sum, adquiesco, sufficit mihi եւ sufficio, satis sum, vel est. եւ որ եւ ՇԱՏԻԼ. Շատ եւ հերիք համարել. բաւականանալ. շա՛տ է ասել. գոհ ըլլալ. ... *Զեղից ձեզ զօրհնութիւն իմ ինչեւ ʼի շատանալ: Ունիմք կերակուր եւ հանդերձս, եւ այնու շատասցուք: Եւ ոչ այսոքիք շատացեալ. եւ այլն: *Ոչ շատացար մարդ եղանիլ աստուած, այլ եւ խաչի համբերեալ. Շար.: *Հարկաւոր պիտոյիւք շատացեալ: Բանջարովք շատանայր: Սակաւուք շատացեալ. Շ. ընդհ.: Վրք. հց.: ՃՃ. եւ այլն: ՇԱՏԱՆԱԼ. Բաւել. որպէս Բաւական կամ շատ լինել, եւ ձեռնհաս՝ կարօղ գտանիլ. *Լոկ հաց եւ բանջար եւ աղ շատասցի քեզ. Վրք. հց. ձ: *Թէպէտ բազում էին հեթանոսք, բայց ոչ կարծէին զինքեանս շատանալ ʼի խաղամարտրութիւն առանց հրէից. Ոսկ. գծ.: ՇԱՏԱՆԱԼ. Բազմանալ. շատնալ. *Որչափ ուտէին ʼի թզոյ անտի, եւս քան շատանայր պտուղն. Հ. նոյ. ՟Լ.: *Շատացաւ քաղաքն սաստիկ. Մեսր. երէց.: