- ՇԱՐԱՄԱՆՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 2-0471 Chronological Sequence: 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c գ. συμπλοκή complexio, connexus, nexus συνέλιξις inflexio, revolutio. Մանուած ընդ իրեարս. հիւսուած. բաղհիւսութիւն. կապակցութիւն. ոլորք. բաղկացութիւն. միաւարութիւն, յօրինուած. շարագրութիւն. *Է ինչ՝ որ ըստ շարամանութեան ասի, եւ է ինչ՝ որ առանց շարամանութեան. արդ ըստ շարամանութեանքն, ո՛րզան, մարդ ընթանայ, մարդ յաղթէ. իսկ առանց շարամանութեանքն, ո՛րզան, մարդ, արջառ. ընթանայ, յաղթէ. Արիստ. ստորոգ.: *Անխառն յամենայն նիւթոյ շարամանութենէ (հոգեղէնն): Ձեռնկալութիւն ձիթոյ՝ շարամանութեամբ նիւթոյ պատրուկի ընդ նոյն զանգլոյ: Հնոյ կտակին ընդ նորոյս շարամանութիւն: Շարամանութիւն ոսկերաց (ʼի մարմնի): Չարչարելի ʼի տկարութենէ, այսինքն ʼի մարմնոյ շարամանութենէ. Նիւս. բն.: Նար. ղգ: Յհ. իմ. եկեղ.: Լմբ. ժղ.: Աթ. ՟Ա: *Ողբերգական շարամանութեամբ յարամանել նորագոյն բանս: Ի բանաստեղծութիւնս հզօր գոլով, եւ պերճ եւ պաճոյճ շարամանութեամբ. Մագ. ՟Զ. եւ Մագ. մանուչ.: *Չափ են վանկքն, որով շարամանութիւն բանին չափի. Երզն. քեր.: *Անդրէաս եղբայր մագնոսի եպիսկոպոսի զշարամանութիւն տոմարաց յօրինէր. Շիր. քրոն.: *Զի՞նչ չուանքն՝ որ խզեցան. շաղկապք եւ շարամանութիւնք մեր առ աստուած հաւատոյ եւ սիրոյ: Կնճիռն մեղքն են, որ բազում կրկնուածս եւ շարամանութիւնս ունին. Գէ. ես.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
