ՇՆՈՐՀԱՊԱՐՏ

(ի, ից.) NBH 2-0483 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c ա. Պարտական շնորհին առելոյ. երախտապարտ. երախտագէտ. շնորհակալու. որպէս լտ. obligatus եւ gratiarum memor. *Դարձան առ նա խնդութեամբ իբրեւ շնորհապարտք պարգեւաց նորա: Եկեալ անկաւ առ ոտս՝ շնորհապարտ լինել եւ գոհանալ վասն բարեգործելոյն առ նա. Իգն.: *Աստուծոյ լիցի շնորհապարտ, որ պարգեւէ. Սարգ. ՟բ. պ. ՟Գ: *Նիկողայոսի լինիջիք շնորհապարտք. Ճ. ՟Գ.: Եւ որ պարտական ունի զայլս վասն շնորհացն՝ զոր արար. երախտաւոր. բարեացապարտ. բարերար. իբր լտ. obligans, qui meritum habet, benefactor. *Եթէ կարիցեմք գոնէ մասն մի հատուցանել շնորհապարտին մերոյ. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ: *Շնորպապարտս համարիմ զձեզ, զի յաղագս փոքր այսոցիկ ցաւոց եւ չարչարանաց՝ մնամ ես մեծի ողորմութեան աստուծոյ. Վրք. հց. ՟Ը: