ՈՐՍԱՄ

(ացայ, կամ ցի, սա՛, սացարո՛ւք.) NBH 2-0538 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c ն.չ. θηρεύω, ἁγρεύω , ζωγρέω, ἀλιεύω venor, capio, capto, aucupor, piscor. Որս ըմբռնել. զբռամբ ածել զորսն՝ իրօք կամ նմանութեամբ. թակարդել. ուռկանել. յանկուցանել, հրապուրել, ձգել. բռնել ... *Որսա՛ ինձ որս: Որսացաւ ինձ որս: Որսայցե՞ս առիւծուց կերակուր: Որսալով որսացան զիս իբրեւ հաւորսք թշնամիք իմ: Որսացան զանձն արդարոյ: Զայր մեղաւոր չարիք իւր որսասցեն ի կորուստ. Երթամ ձուկն որսալ. եւ այլն: *Իբրեւ զկարթ երեւեցուցեալ զխաչն, եւ զմարմին իւր առնէր կերակուր տիեզարաց, զի այնու որսասցի յարքունական սեղանն. Ագաթ.: *Ոչ ասաց, որսացարո՛ւք զխոզն յանտառին. Նիւս. երգ.: *Զամենեսեան որսալ յանգիւտ կորուստն. Եղիշ. ՟Դ: *Որսացին տիեզարս ի կեանսն յաւիտենից. Թէոդոր. ի կոյսն.: *Որսացաւ զյանցանս նախ յադամ, որսաց զնա դարձեալ յեւայ. Եփր. ծն.: *Որսաց. Խոսր.: *Որսացեալ լինի: Որսացաւ. Իսիւք.: *Կարի խնամով որսան զառաջին պատիւն յողջոյնս եւ յաթոռս եւ ի գահս. Իգն.: