ՈՒԽՏԱՒՈՐԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0543 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c ձ. Ուխտաւոր լինել աստուծոյ. կրօնաւորիլ. հրաժարել ուխտիւ յանզանազան իրաց ինչ. նուիրել զանձն կամ զիրս իւր աստուծոյ. *Այն որ ուխտաւորի յայսմանէ (կամ յայսմ ամենայնի), եւ դարձեալ լուծանել սկսնու, անհնարին են մեղք նորա. Մծբ. ՟Գ: *Եթէ վասն պիղծ զկերակուրսն համարելոյ ուխտաւորէին: Եթէ յայն միտս ուխտաւորէին (կուսանք), եւ այլն: (Մարկիոնիտք) ուխտաւորեալք հանդերձ աշխարհականօքն ի կուսութիւն՝ ստեն ուխտին: Մեծամեծս կոտորեն, թէ մեք անդստին4 իսկ յաւազանէն ուխտաւորիմք. Եզնիկ.: *Ամ յամէ ուխտաւորեալ (ի տեղին՝) կատարէր զյիշատակս նոցա. Կաղանկտ.: *Այց առնել ըստ պարապոյ ուխտաւորեալ պահոցն եւ աղօթից: Զի ուխտաւորեալ են բնակիչք, շնորհիւ ուխտին կերակրեսցին: Ուխտաւորեալ եւ նուիրեալ ընծայիւք երթիցեն ի վանսն. Կանոն.: *Իսկ մեք բազմութիւնք ի քեզ ուխտաւորեալ՝ տօնեմք ցնծութեամբ յիշատակի քո սուրբ. Գանձ.: