ՈՒՐԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 2-0558 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c ն. հյց. խնդ. ἁρνέομαι, ἁρνοῦμαι, ἁπαρνέομαι nego, abnego, repudio ἁπέπω (ապասել) ἁποποιέομαι abdico, amoveo, rejicio. (լծ. յն. արնէ՛օմէ, արնո՛ւմե. եւ հյ. հեռանալ, կամ իբր ո՞ւր այն ասել՝ կամաւ անգիտանալով). որ եւ ՅՈՒՐԱՍՏ ԼԻՆԵԼ կամ ԿԱԼ. Ժխտել զճշմարիտն. բացասել ընդդէմ ճանաչման. մերժել. հրաժարել, չընդունել. չճանաչել. օտարանալ ի բանից կամ խոստմանց, ի բարեկամաց, եւ յաստուծոյ. ... *Որ յառաջն ուրանային ծանեան՝ զի աստուած ճշմարիտ է: Ուրանան գիտել զքեզ ամպարիշտք: Որ ուրասցի զիս առաջի մարդկան, ուրացայց եւ ես զնա առաջի հօր իմոյ: Խոստովան եղեւ, եւ ոչ ուրացաւ: Զքեզ ոչ ուրացայց: Ուրացաւ, եւ եւ ասէ, ոչ գիտեմ զնա: Եւ դուք զսուրբն եւ զարդարն ուրացարուք: Ուրասցուք զամբարշտութիւն եւ զաշխարհական ցանկութիւնս: Ուրասցի զանձն իւր. եւ այլն: *Ստիպէր ուրանալ զճշմարիտն աստուած. Եղիշ. ՟Բ: *Զփափուկ ինչ կերակուրս բացէ ի բաց հալածեն եւ ուրանան. Մանդ. ՟Գ: չ. ՈՒՐԱՆԱԼ. չ. բցռ. խնդ. *Ի հաւատոցն ուրացեալ է, եւ չար եւս քան զանհաւատսն է. ՟Ա. Տիմ. ՟Ե. 8. (յն. զհաւատսն): *Սպառսպուռ ուրացան յօրինաց եւ ի մարգարէից. Եւս. պտմ. ՟Ե. 28: Որ ի դրանց անտի ուրացեալ է, զիա՞րդ առ հայր մտին արժանի լինիցի. Կոչ. ՟Է: *Ուրացաւ ի կռոցն օտարոտւոց. Եփր. թագ.: *Բազումք ուրանան ի քէն, եւ բազումք հայհոյեն զքեզ: Անարգեցին զքրիստոս, եւ ուրացան ի թագաւորութենէ նորա. Մծբ. ՟Ժ՟Թ: *Որք ուրացեալ էք ի նմանէ. Եղիշ. ՟Ը: *Ընդ է՞ր ոչ ուրանաս ի չար ախտէն ընչասիրութեան. Մանդ. ՟Զ: *Ըստ յունական գրոց՝ ուրանամն, ἁρνοῦμαι եօթն տառիւքս) է վեցհարիւր վաթսուն եւ վեց (թիւ անուան նեռին). Ճ. ՟Գ. ի Հիպողիտայ: ա. ՈՒՐԱՑԵԱԼ ցելոյ, ոց. ա. ՈՒՐԱՑՈՂ. παραβάτις, ἁπαρνήτης praevaricator, abnegator ἁποστάτης apostata, religionis christianae desertor. Անկեալն ի սուրբ հաւատոց. անցեալն ի մոլար դեն. առաւել սեպհական անուն յուլիանոսի, եւ վասակայ. մուրթատ. *Իսկ ուրացեալն վասակ, եւ այլն: Զվնաս գործոյն արկանէր զուրացելովն: Ածէին եւ խառնէին ի գունդս ուրացողացն. Եղիշ.: *Ուրացօղն քրիստոսի յուլիանոս: Յաւուրս յուլիանոսի ուրացողի. ՃՃ.: