ՉԱՐԱԽՕՍԵՄ

(եցի.) NBH 2-0566 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c չ. եւ ն. καταλαλέω maledico, obloquor διαβάλλω, ἑνδιαβάλλω defero, traduco, criminor. Չարիս խօսել զումեքէ կամ ընդդէմ ուրուք. բամբասել. զրպարտել. գէշ խօսիլ ուրիշի վրայ, անունը աւրել. *Որ չարախօսեսցէ զհօրէ կամ զմօրէ, մահու վախճանեսցի: Նստան իշխանք, եւ չարախօսէին զինէն: Զի որով չարախօսիցեն զձէնջ, յամօթ լիցին. եւ այլն: *Մի՛ սիրեր զչարախօսել. (ա՛յլ ձ. զչար խօսել.) Առակ. ՟Ի. 13. զոր սուրբն բարսեղ մեկնէ. Մի՛ ունկնդիր լինիր չարախօսին: *Որ չարախօսէ զեղբօրէն կամ զառաջնորդէն: (Մարիամ) չարախօսեաց զմովսէս. Բրս. հց.: Կամ κατηγορέω accuso. Չար խօսել. չարախօս լինել. ամբաստանել. ... *Հարցին, զի չարախօսեսցեն զնմանէ: Ի չարախօսելն (այսինքն ի չարախօսիլն) նորա ի քահանայապետիցն եւ ի ծերոց՝ ոչինչ ետ պատասխանի. եւ այլն: *Չարախօսի չար ծառայի այն, որ վիրօք տանջէր զաստուծոյ ծառայսն. Նիւս. երգ.: