- ՉԱՐԱՀԱՒ
- (ի, աց.) NBH 2-0567 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c ա.գ. Որոյ նախածնօղն է չար. կամ Որ ինքն է նախածնօղ չար. եւ Որ ինչ ի չար սկզբնապատճառ է պատճառեալ իցէ. չարասէր. *Ապա թէ պահանջեսցէ եւ սպանիցէ, մի եթէ բնութիւն չարահա՞ւ էր ի նմա (կամ մի թէ բնութիւնն չարահա՞ւ երեւի նմա). քա՛ւ լիցի. Եփր. համաբ.: *Փոխակերպեալ ի չարութիւն, եւ զիւրեանցն յայլս տուեալ չարահաւ. Անյաղթ հց. իմ.: *Ոչ չարահաւ կարծեմ ասել (զաղեքսանդրէ), որք ասեն՝ թէ արամազդայ որդի է, այլեւ ոչ որք ամովնայն ասեն. Պտմ. աղեքս.: *Լինի մեղացն չարահաւ ցանկութիւնն: Չարահաւքն հեշտ ախաք եւ ցանկութիւնք. Փիլ. լին. ՟Ա. 47: ՟Բ. 7: *Կարի յոյժ անվայելուչ է նախածնողին (այսինքն աստուծոյ) եւ զչարահաւս անուանել պատճառ. (այսինքն կոչիլ սկզբնապատճառ չարի.) Պիտ.: ՉԱՐԱՀԱՒ. որպէս Չարահամ. չարակարծ. վատթար. յոռի. *Զհաց յոռի եւ չարահաւ կերիցէ մարդ. Մծբ. ՟Ժ՟Գ: *Լուծանի երախանն՝ վասն լինելոյ չարահաւ զկերակուրսն. Սահմ. ՟Թ: ՉԱՐԱՀԱՒ ԳՈՐԾԵԼ. որպէս Չարաչար կարգել՝ սահմանել. *Ո՛չ ասաց, թէ չեն ինչ խտրութիւնք կերակրոց, եւ ոչ թէ չարահաւ գործեաց զայն, զի պատուիրեաց զայն մովսէս. Ոսկ. մ. ՟Բ. 26:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
