ՊԱԿՉԻՄ

(կեայ, կուցեալ.) NBH 2-0585 Chronological Sequence: Early classical ձ. Տ. ՊԱԿՆՈՒՄ, մանաւանդ՝ ըստ որում Ահաբեկ լինել. խռովիլ. ἑλαύνομαι impellor, exagitor πάσχω patior, efficior ἱλιγγιάω vertigine laboro, conturbor. *Նշանօք ցնորիցն պակչէին. Իմ. ՟Ժ՟Է. 14: *Ի վեր հանէ, եւ ապա հրամայէ ʼի վայր հայել. յորժամ պակչի, ʼի վայր իջուցանէ. Ոսկ. եբր. ՟Ա: *Ոչ միայն պակչի ոչ ընդ իրսն, այլ որ բնաւ ʼի յիշատակս նոցա առանց խռովութեան հաստատեալ կայ. Եւագր. ՟Ը: *Տեսանիցէք զարեգակն եւ զլուսին, պակչիցիք, յիմարիցիք. Եփր. օրին.: ՊԱՀ 2