ՊԱՂԱՏՏԻԿ

(տտկի, կաց.) NBH 2-0590 Chronological Sequence: Early classical, 14c - ՊԱՂԱՏԻՏ ՊԱՂԱՏՏԻԿ. Նոյն բառ է եւ ʼի յն. բալա՛թի. παλάθη massa ficuum. Չոր թուզ ʼի շարս անցուցեալ կամ կոխեալ յամանս. տիւզի կամ տապան ինճիրի. եբր. տէվլա. *Կայթ մի չամիչ, եւ պաղատիտս երկերիւր: Ետուն նմա կոտոր մի պաղատտաց եւ երկուս չամչեայս, եւ կերաւ: Առցեն պաղատիտս թզոյ, եւ դիցեն ʼի վերայ վիրիդ. ՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Բ. 18: եւ ՟Լ. 12: ՟Դ. Թագ. ՟Ի. 7: *Ելից զնա (զմախաղն) փոխնդով եւ պաղատտկօք (կամ պաղատկօք, կամ պաղատակօք). Յուդթ. ՟Ժ. 5: ա. Ի գիրս առաքին. դնի որպէս ա. *Եզեկիա թագաւորն բժշկեցաւ պաղատիտ թզովքʼʼ: