- ԱՆՀԱՐՈՒԱԾ
- (ա.) NBH 1-0183 Chronological Sequence: 10c, 12c - ԱՆՀԱՐՈՒԱԾ ԱՆՀԱՐՈՒԱԾԵԼԻ Ազատ ʼի հարուածոյ կամ ʼի գանից. անվէր. անխոցոտելի. անվնասելի. *Ո՞ր լաւ էր. ուսանե՞լն եւ սակաւ հարուածովն զմեծ օգո՞ւտն շահել, թէ անհարուած մնալ եւ անուսումն: Զիմանալի հոգիս անհարուած պահեցեր ʼի զգայարանացս նետից. Լմբ. պտրգ.: եւ էր ընդ: *Իբրեւ զլեառն յաւիտենական անհարուածելի է ʼի դիմամարտից. Նար. ՟Հ՟Ե:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
