- ՊԱՆԴՈԿԱՊԵՏ
- (ի, աց.) NBH 2-0596 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical գ. πανδοχεύς, πανδόχος, πανδόκος, πάνδοξ, καπηλυτικός hospes meritorius, caupo, stabularius. իտ. oste, locandiere. Պահապան կամ տէր պանդոկի. խանճը, գօնագ սահապը. *Հանեալ ետ ցպանդոկապետն երկուս դահեկանս. Ղկ. ՟Ժ. 35: *Պանդոկին ետ ցպանդոկապետն. եկեղեցին ցեպիսկոպոսն. Սեբեր. ՟Ժ՟Բ: *Պանդոկն՝ եկեղեցի Աստուծոյ. պանդոկապետն՝ առաքեալք, եւ նոցին նմանողք վարդապետք եկեղեցւոյ. Մեկն. ղկ.: *Հանեալ դահեկան մի՝ ետ ʼի պանդոկապետն. Տէր Իսրայէլ. հոկտ. ՟Ի՟Ը.: *Վաճառականաց, եւ պանդոկապետաց, եւ մաքսաւորաց. Պղատ. օրին. ՟Ը: *Ասացից պանդոկապետ լինել արանցն, որ յամենայնի արիագոյնք (այս ինքն լաւագոյնք) են ʼի ժամանակի. անդ. ՟Ժ՟Ա:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.