ՊԱՇՏԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0597 Chronological Sequence: Early classical, 13c հ. χράομαι utor, usurpo. Վարել ʼի պէտս. վարիլ իւիք կամ յիմն. ʼի կիր արկանել, եւ արկանիլ. դնիլ. լինել. բանեցնել, բանիլ. ... *Երկաթ մերթ ʼի բարիս պաշտի, եւ մերթ ʼի չար. զի եթէ խոփ եւ գերանդի եւ մանգաղ ոք գործիցէ, ʼի բարւոք իրս պաշտեցաւ. Եզնիկ.: *Բազումք ʼի մանկանց եկեղեցւոյ պաշտին նոքօք: Յաւետարանն՝ որ կոչի հեբրայեցւոց՝ միայն պաշտին նոքա (եբիոնիտք): Վկայէ հեգիսիպոս՝ այն որ պաշտեցաք մեք բանիւ նորա ʼի բազում տեղիս: Զի ʼի նմա (այսինքն յայն գիրս իւր) պաշտի նա ʼի վկայութիւն ʼի յայտնութենէ անտի Յովհաննու. Եւս. պտմ. ՟Գ. եւ ՟Դ: *Պաշտի բանս եւ ʼի հանդերձեալն դատաստան: Պաշտի այժմ եւ առ մեզ ամբաստանելս, եւ անդ սպառնալիքս. Նախ. եզեկ.: *Ազդ եղեւ ինձ, եթէ հակառակութիւնք իմն պաշտին ʼի ձեզ. Եփր. ՟ա. կոր.: *Զծածուկ երդումն՝ որ ընդ նոսա եւ ընդ Աստուած պաշտեցաւ խրատուն մարգարէի. Եփր. թագ. այսինքն եդաւ, եղեւ: