- ՊԱՏՐԻԿ
- (րիկ, կաց. յոնքն. լինի եւ պատրկունք.) NBH 2-0624 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 11c, 13c գ. Բառ յն. եւ լտ. բադրի՛գիոս, բադրի՛չիուս . πατρίκιος, εὑπατρίδης patricius. Մի յաւագանւոյ՝ իբրեւ հայր հայրենեաց՝ զկնի ծերակուտի. բդեաշխ. նախարար. պարետ. եպարքոս. ... *Ռոմիղոս ... ծերս ազնուականս հարիւր՝ սինկղիտիկոս արար. եւ որ ըստ նոցանէն էին՝ պատրիքս կոչեաց. Եւս. քր. ՟Բ: *Խորհեցան իշխանք չարիս ինչ զչորից պատրկաց նորա: Ես եթէ պատրիկ լեալ էի, ոչ եւս տեսանէի զձեզ. Վրք. հց. ՟Ծ՟Դ: *Եհաս պատրիկն (աշոտ) զօրօք իւրովք: Եհաս պատրիկն հայոց ʼի թիկունս օգնականութեան. Ղեւոնդ.: *թողու փոխանակ իւր զվարդ պատրիկն: Յաջորդէ զիշխանութիւնն աշոտ պատրիկ. Ասող. ՟Բ. 2. 4: *Պատրկաց պատրիկ արարեալ զանդոկ, վախճանի անդէն. Ուռպ.: *Զորդիս նորա առնէր պատրիկունս. Կաղանկտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.