ՊԵՐՃԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 2-0646 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 9c, 10c չ. γαυριάω, γαυροῦμαι glorior, jacto, placeo mihi ἑντρυφάω oblecto me. Ճոխանալ ʼի վերայ այլոց. պանծանալ. պարծիլ. գոռոզանալ. սոնքալ. նազիլ. ... *Ի՞ւ պերճացարուք, կամ յո՞յր վերայ բացէք չբերանս ձեր: Քաղաքդ պերճացեալ: Որ ունիք զբազմութիւն, եւ պերճացեալ էք ʼի վերայ ամբոխից ազդաց: Զանթիւ զօրսն պերճացեալ պարծեցեալս սատակեցեր. Ես. ՟Ծ՟Է. 4: ՟Ի՟Բ. 2: Իմաստ. ՟Ղ. 3: ՟Գ. Մակ. ՟Ղ. 4: *Մի՛ պերճանար՝ գործել զգործս քո , , . մի իմաստակեր. Սիր. ՟Ծ. 29: *Քաղաքացեաց՝ մի կարի առ գեղջկօքն պերճանալ: Բայց եւ ոչ ʼի քահանայանալն եւ փառաւորել հօրն՝ երեւեալ պերճացան նոքա. Խոր. ՟Բ. 7. 77: *Պերճանային որդիս աբրահամու լինել. Նանայ.: *Որ մաքրութեամբն պերճանային օրինականացն վստահութիւնք. Նար. ՟Ծ՟Գ: *Յոլով տուեալ իմ ողորմութիւն, պերճանային՝ իբրեւ թէ զամենայն արքայութիւն ստացեալ եմ. Ճ. ՟Գ.: *Ընդունայն եւ ձիավարժն պերճանայ, յորժամ ոչ վարէ զձիսն. Իսիւք.: Մերթ՝ Ճոխանալ յորդութեամբ. *Հոսանք ջուրց միաւորեալք՝ ʼի ծավալումն գետոց պերճանային. Խոր. ՟Ա. 15: