- ՊԵՐՃԱՆՔ
- (նաց.) NBH 2-0646 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 13c գ. γαυρίαμα gloriatio, exultatio. Պերճանալն. պանծանք. փառաւորութիւն. շքեղութիւն. *Զորս կոչէ յաստիճանս նոցա անուն պերճանաց՝ զթագադիրսն. Վրդն. պտմ.: ՊԵՐՃԱՆՔ. βλακεία mollities. Խենեշութիւն զարդուց. *Մտեալ յեկեղեցին սնափառ պերճանօք եւ մոլեկան հպարտանօք . Մանդ. ՟Դ: *Բազում իմն պերճանք էին ʼի ժամանակին՝ կանանցն. այնպէս զի եւ զարամբք ելանէին չարութիւնք նոցա: Չար ցաւք մտին ʼի տունս արանց առ ʼի կանանց հապիտ պերճանաց. Ոսկ. ես.: ՊԵՐՃԱՆՔ. σεμνολόγημα gravis oratio. Նազաբանութիւն. պանածաբանութիւն. *Վստահութիւն զի՞նչ իցէ. պանծութիւն, պարծանք, համարձակութիւն, պերճանք. Ոսկ. փիլիպ. ՟Ծ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.