ՋԱՆԱՄ

(ացայ կամ ացի, նա՛ կամ ացի՛ր.) NBH 2-0670 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c չ. κοπιάω, πονέω laboro, fatigor πειράω conor, nitor, tento, experior ἁγωνίζομαι certo եւն. Ջան դնել. փոյթ տանել. դուն գործել. աշխատիլ. ճգնիլ. փորձ փորձել. տքնիլ. նկրտիլ. մրցիլ. ... *Ոչ ջանալ, եւ ոչ նիւթէ: Ջանացարու՛ք մտանել ընդ դուռն նեղ: Զուր ջանան առ ժողովուրդն՝ որ ոչ լինի դոցա շահ: Ջանային արքն դարձուցանել զնաւն ʼի ցամաք, եւ ոչ կարէին: Ջանայր փրկել զնա: Ջանացաւ փրկել: Ատեցի ես զամենայն վաստակս իմ, զոր ջանացայ ընդ արեգակամբ: Յորում կամ որով ինքն ջանայ: Ու՞ր ջանամ ես: Որքան ջանասցի մարդ խնդրել, եւ ոչ գտցէ. եւ այլն: Իսկ Սղ. ՟Լ՟Դ. 10: *Զքառասուն ամ ջանացայ ընդ ազգին ընդ այնմիկ. յն. տաղտկացայ: Եւ Ես. ՟Ծ՟Բ. 10. *Իբրեւ օրհասականք ընդ ոգիս ջանայցեն. յն. յոգւոց հանցեն: *Երկայնամտութեամբ ջանան ընդ ազգի մարդկան. Եղիշ. ՟Ը: *Ոչ ջանացի կեցուցանել զանձին իմ: Ջանաց ասէ առ ինք ձգեալ՝ տէրըն զորդիս մարդկան փրկել: Երկոքումբք կազմի առաքինութիւն, ե՛ւ աստուծոյ տալովն, ե՛ւ մեր ջանալովն: Փակեցան դրունքն, որ այժմ բա՛ց են ջանացողին. Վրք. հց. ՟Դ: Շ. այբուբ.: Խոսր.: Իգն.: *Մի՛ փոքր համարիր զշնորհս զղջմանն, այլ մեծաւ փութով ջանացի՛ր, եւ խնդրեա՛ յաստուծոյ, մինչ առնուս. Անան. զղջ.: