- ՋՈԿԱՄԱՆ
- (ի, ից.) NBH 2-0675 Chronological Sequence: 6c, 13c ա. συμπλεκτικός connectens, conjunctivus, copulativus. Որ մանէ զջոկ ընդ ջոկ . Բառ քերականաց, որպէս զշաղկապ շարամանօղ կամ բաղհիւսական. *Շաղկապացն ոմանք ջոկամանք են, եւ ոմանք անջատականք. ջոկոմանք են՝ որ զմեկնութիւն (կամ զպատմութիւն եւ զզրոյցս) յանհունս արտաբերեն՝ ջոկոմանել. եւ են այսոքիկ, եւ , այլ, իսկ. Թր. քեր.: *Ջոկամանք են, այսինքն շարմանեալ, որ ասի ժողով: Ջոկամանն իբրեւ զմիաբանութիւն իմն եւ համակամութիւն եւ այլն: Անջատականք ընդդէմ ջոկամանին. Երզն. քեր.: *Եւ՛դ գիր ʼի ջոկամանիցն է ըստ քերականին. Վրդն. աւետար.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.