ԱԾԱՆՑ

(ի. մանաւանդ ԱԾԱՆՑՔ, ցաց) NBH 1-0020 Chronological Sequence: 6c, 13c ա.գ. ԱԾԱՆՑ մանաւանդ ԱԾԱՆՑՔ. παράγωγον derivativum Բառ ըստ քերականաց՝ ածեալ եւ անցուցեալ՝ այս ինքն վերածեալ ʼի նախատիպ գոլոյ յայլ վիճակ յաւելուածով աննշան մասնկան, որ տայ զմասնաւոր նշանակութիւն. *Տեսակք են ածանցացն եօթն. հայրանունական, ստացական, բաղդատական. եւ այլն. Թր. քեր.: *Տեսակք ածանցացն յոյժ անհուն եւ անբաւ են. Երզն. քեր.: Որպէս եւ ʼի դերանուանս. *Դէմք նախագաղափարացն, ես, դու, նա. եւ ածանցացն, իմ, քո, նորա. (իմա՛, իմոյին, քոյին, նորային կամ նորայն). Թր. եւ Երզն. քեր.: Գտանի գրեալ եւ ածանցի, ածանցից: