- ՍԱՄԻՔ
- (մեաց.) NBH 2-0691 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c գ. ζεύγλη jugum. Անուր լծոյ՝ միապաղաղ ոլորեալ, եւ ʼի սրտէ կապեալ սամետեօք, եւ կամ երկմասնեայ ընդ միմեանս զօդեալ կապով սամետեաց. (ռմկ. սամի, մանկիռ, մանկուռ. արաբ. սէյմ. երկականն՝ սէմըգ ). *Ոչ կապին սամիք զպարանոցաւն. Բրս. մկրտ.: *Եթէ սամիքն են արծաթի, լուծն էր ոսկի. Նար. երգ.: *Կապիցես սամետիւք լուծ նմա. լուծ զաստուածընկալ խաչն կենարարին ասէ. սամիք աստուածութիւնն եւ մարդկութիւն անորոշելի միութեամբ միացեալ ... քանզի էր աստուածութիւնն ʼի մարմնի առանց բաժանելոյ. Նար. յովէդ.: ՍԱՄԻՔ, նմանութեամբ. οἵαξ clavus gubernaculi եւ gubernaculum. Քեղի. վերին ղեակ նաւին. ... *Լուծք ստուարք ամոլիցն կցորդութեան (նաւին) բաժանեցան. սամիք ուղղչացն հետոց դալարեցան. Նար. ՟Ի՟Է: *Սամիքն՝ զծակ փայտսն ասէ, ուր ղեկն ցցեալ է, կամ զղեկն. Լծ. նար.: *Իբրեւ զնաւապէտ ոք վստահ յուղղիչ եւ ʼի սամիս նաւին առաքիութեան նստեալ: Զսամեաց բուռն հարկանիցեն, եւ ուղղիչս նաւին եկեղեցւոյ լինիցին: Ամենայն ընկղմեալ կորնչիցի, յորժամ սամիքն ուղղիչ նաւին չիցեն ʼի միջի: Զսամիսն ուղղիչն (կամ ուղղչին) որ շրջշրջիցէ՝ ունիցի ʼի ձեռինն. Ոսկ. փիլիպ. եւ Ոսկ. տիմ. եւ Ոսկ. տիտ.: *Մի ʼի բացեայ գտանիցիս ʼի սամեաց. Սեբեր. ՟Ժ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.