- ՍԱՏՈՒՐ
- (տրոյ, ով.) NBH 2-0699 Chronological Sequence: Unknown date գ. ՍԱՏԻՐ կամ ՍԱՏՈՒՐ. Բառ ռմկ. սադըր, սադուր. որ է ըստ հյ. Սակուր կամ սակր. լտ. սէգու՛րիս. *Առին ʼի ձեռս տապարս եւ սատիրս եւ սատուրս. հերձուին զդուրս վանաց: Դահիճն ուժգին հարեալ սատրով՝ եհատ զոտսն ʼի ծնկաց. Ճ. ՟Ա.: Հ. օգոստ. ՟Ժ՟Զ.: (ՍԱՏԻՐ 3) Իսկ Սատիր, որպէս յն. σάτυρος . է կապիկ խենէշ, ըստ առասպելաց՝ ընկեր արբշիռ չաստուծոյն դիոնիւսոսի. satyros, fauni. յորմէ յաջորդ բառդ (=ՍԱՏԻՐԻԿԱՆ):
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
