- ՍԱՐՈՒԱԾ
- (ոյ, ոց.) NBH 2-0701 Chronological Sequence: 12c, 14c գ. Սարք. գործիք. անօթ. կազմած. սպաս. հանդերձանք. *Գործիք քրիստոնէութենէ, այսինքն սարուածն, աստուածաշունչ գիրքն: գործիք է ձեռն, եւ սարուած գործելոց. Բրսղ. մրկ. *Զտակքն երկաթի սարուածով կարէ: Զպատրուսի շինելն եւ կտրելն սուր սարուածով պարտ է առնել: Զքո ծեծած սարուածն, այսինքն զբրերն. Վստկ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.