- ՍԵԼԻՆ
- (-) NBH 2-0704 Chronological Sequence: Unknown date, 12c գ. ՍԵԼԷՍ ՍԵԼԻՆ. Բառ լտ. յորմէ եւ յն. սէլլա. σέλλα sella, subselium. Աթոռ. գահ. *Այս գահ փղոսկրէս, ակներով պէսպէս, հարսն քեզ սելէս. Գանձ.: *Ետու դնել սելին ոսկի եւ նստայ ʼի վերայ. Վրք. դիոնես.: *Հրամայեաց նստուցանել զտէր պետրոս յոսկի սելին: Զոսկի սելին յինքն էառ, եւ ասէ, թէ հայրապետական աթոռ է եւ չէ պարտ այլ ումեք ʼի վերայ նստել. Ուռհ.: Հ. օգոստ. ՟Թ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.