- ՍԻԲԻՂՂԱ
- (ի, ից.) NBH 2-0712 Chronological Sequence: Early classical, 8c գ. ՍԻԲԻՂՂԱ կամ ՍԻԲԻՂՂԱՅ. գրի եւ ՍԻԲԻՒՂՂԱՅ, ՍԻԲԵՂՂԵԱՅ. յն. լտ. սիվիլա, սիպի՛լլա. σιβύλλα sibylla. Կին կամ օրիորդ աստուածարեալ, խորհրդազգած. գուշակ կամ մարգարէուհի քերթող՝ երեւալ ʼի մէջ հաթանոսաց աստուածանօթից յայլեւեայլ ժամանակս եւ ʼի տեղիս. *Սիբիղղա ասէ. միաբանեալ ամենայն մարդիկ՝ զբարձրաբերձ աշտարակն շինէին: Սիբիղղա երիթ եւացին (առ եզեկիային): Սիդեղղա՝ որ եւ էրոփիղղա ʼի սամոս (առ մանասէիւ). Եւս. քր.: *Ի սիրելոյն իմմէ եւ քան զշատս յարդարախօսողէ ʼի բիւռեսեանն սիբեղղեայ. Խոր. ՟Ա. 7:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
