ՍՂՈԽ

(ի, ից.) NBH 2-0723 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 11c գ. ՍՂՈԽ կամ ՍՈՂՈԽ. αὕρα aura. (լծ. թ. սօլուգ ). Սիք շունչ. շնչումն. մեղմ հողմ. օդ շոգեխառն. *Մատուցանեն զառ ʼի յօդն քաղցրախառնութիւն ... ստէպ ստեպ սղոխք օդոյ, անօրսունք՝ այն որ ʼի ծովէն, եւ թանձունքն որ ʼի լճէն. Փիլ. տեսական. յորսէ եւ Խոր. ՟Գ. 62: *Յորժամ քաղցրաշունչ սողոխ վէտս վէտս զմկանունսն ճօճեալ ճեմի. Վեցօր. ՟Դ: յորմէ եւ Լաստ. ՟Ժ. *Ի քաղծրաշունչ օդոցն սղոխք ալեացն վէտս վէտս ʼի վերայ միմեանց շրջապատինʼʼ: Իսկ յասելն Պիտ. *Զսառնամանեաց ասելով աստ (ʼի լերինս) հանչերձ բերմմամբ ʼի վերայ իրեանց զձեանցն եւ զկարկտիցն եւ զնոցուն համանմանիցն, յոյց ʼի հետ ապա վնասաբեր իմն ոսոխեալ սղոխք ʼի չարաշուքն հասեալ մերձակայսն կացուցանեն անձինս ʼի տգեղութեան ձեւʼʼ. երկդիմի տեսանի իմաստս. իմա որպէս հողմ, եւ կամ որպէս հատոր սառին, որ ռամկօրէն սղոխ ասի: