ՍՈՒՐԱՄ

(ացայ կամ ացի.) NBH 2-0733 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c չ. ՍՈՒՐԱՄ կամ ՍՈՒՐՀԱՄ. τρέχω curro. Սուր եւ արագ լինել յընթացս՝ որպէս սուրհանդակ. սրանալ. վազս առնուլ. յարձակիլ. դիմել. (լծ. թ. սիւրսալ էթմէք .... եւ լտ. քու՛ռռռօ. յն. թռէ՛խօ ). *Յորժամ ընդ արեւելս ընթանան, չէ ինչ արգել՝ թէ ընդ արեւմուտ ոչ արշաւիցին. եւ յորժամ ընդ հիւսիսի վարգին, չէ ինչ արգել՝ թէ ընդ հարաւ ոչ սուրայցեն. Եզնիկ.: *Ցանեւցիր յանդուգն յարձակմամբ ընդ երեսս երկրին սուրալով. Խոր. ՟Ա. 10: *Զօրէն քաջ սուրհանդակաց յառաջագոյն սուրհալով. Փիլ. լիւս.: 77