ՍՊԱՆԻՉ

(նչի, չաց.) NBH 2-0735 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 13c - ՍՊԱՆԻՉ ՍՊԱՆՈՂ. φονεύς, φονευτής occisor, homicida. Որ սպանանէ զոք. մարդասպան. *Զատոյց զքաղաքս յապաւինութիւն ակամայ սպանչաց: Յապաստան ակամայ սպանչաց. Նախ. օրին.: *Աղօթելով վասն զնա սպանչացն: Հոգայր զփրկութիւն սպանչացն. Ոսկ. գծ.: *Որպէս թէ կայցէ մահ անձնաւոր եւ սպանիչ. Վրդն. ծն.: *Նենգութիւն սպանչին: Գեհեն տանջիչ է կենդանեաց, եւ ոչ սպանիչ ապականեցելոց. Եփր. համաբ.: *Ապաստան ամենայն սպանողի: Այս սահման եղիցի ամենայն սպանողի: Տեղի՝ ուր փախիցէ սպանօղն. Օր.: Ել. եւ այլն: *Եթէ շուն իցէ, եւ եթէ սպանօղ. Եզնիկ.: *Բարս անխնամս եւ սպանողս ստացեալ ունէր. Ճ. ՟Ա.: 2