- ՍՊՏՈՒՐ
- (տրոյ.) NBH 2-0740 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c, 14c գ. ՍՊՏՈՒՐ գրի եւ ՍՊՐՏՈՒՐ. ռմկ. սպրտուք, սպտոր. Աղբ կամ քակոր ուղտու, այծոյ, ոչխարի եւ այլն, բոլորահատ գնացեալ. ըստ Մենինսքեայ՝ stercus orbiculare. *Եգիտ ծերն սպտուր ըղտու. Վրք. հց. ՟Ժ՟Է: *Այծու սպտուր կամ սպրտուր. Վստկ. ՟Մ՟Կ՟Թ: *Ի հօտից կաթանէ զմազ եւ զսպտուր քամելով պարզեն. Ոսկիփոր.: *Զո՛ր օրինակ ի բուրվառ ոք եդեալ խունկ անոյշ, եւ առ նմին գարշ եւ ընդունայն է սրբոց. Եփր. ապաշխ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.