ՍՏԳՏԱՆԵՄ

(-) NBH 2-0743 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 7c, 8c, 9c, 10c, 12c, 13c - ՍՏԳՏԱՆԵԼ. Տ. Ըստգտանել. *Մի՛ երբէք կարասցեն ստգտանել զքեզ մեղք. Համամ առակ.: *Յառաջագոյն ըստգիւտ զնա, զի տրուպ զպատուիրանն աստուծոյ արար. Եփր. աւետար.: *Զշատխօսութիւնսդ աստուածքն ստգտին: Հրէայն առաւել եւս ատիցէ եւ ստգտցէ. Պտմ. աղեքս.: Ոսկ. ՟ա. կոր.: *Ատել պարտի զստգտեալ զիւր զառաջին վարսն: Յառաքելոյ ստգտեալն. Բրս. հց.: *Զա՞յդ ստգտանես զաստուծոյ զբարեգործութիւնն: Եւ զդլփին ստգտանիցէ ոք, եթէ ոչ (է) ցամաքային: Թերեւս արդեօք եւ զգեստուս իմոյ զխոշորութիւն ըստգտանես: Մի՛ զոր ստգտանեմ՝ կրէք: Զքեզ ինքն ըստգտցես, եւ զտկարութեանդ իրս. Ածաբ. ծն.: եւ Առ որս. ՟Ը. ՟Ժ՟Բ: *Ապաշխարութիւն է ստգտանելն զինքն, եւ հրաժարել ի վնասակարաց. Յճխ. ՟Ժ՟Թ: *Կալ պնդակազմ ի գործն առաջարկեալ, եւ մի՛ ինչ երկմտութեամբ ստգտանել զանձինս. (իբր թուլանալ, կամ ստրջանալ.) Ղեւոնդ.: Լինի եւ Ստգտայ, ար, աւ. իբր ներգ. *Երկեաւ յոյժ, եւ ըստգտաւ զանձն իւր. Ոսկ. գծ.: *Մեղայ, զի ոչ ստգտայ, յորժամ գտայ ինձ վնասակար. Մաշկ. (առեալ ի Նար. ՟Ի՟Թ):