- ՍՐԲԱՍԷՐ
- (սիրի, րաց.) NBH 2-0760 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 12c ա. Սիրող սրբութեան եւ մաքրութեան. մաքրասէր. սուրբ. մաքուր. պարկեշտ. ողջախոհ. *Մի ինչ է պիտոյ, բարք սրբասէրք, եւ ոդիք անմեղք. Ոսկ. մ. ՟Ա. 3: *Սրբասէրք են իբրեւ զանմարմինս: Տեսանել զսուրբ եկեղեցիսն մեր, եւ զսրբասէր պաշտօնեայսն մեր. Եղիշ. ՟Ը: *Ըստ սրբասէր մերոց օրինաց: Յամենայն սրբասէր մարդկանէ. Փարպ.: *Սրբասէր ճաշակողաց: Բնաւին ազգայնովքն սրբասիրօք: Սրբասէր է հաւն այն. Նար. յովէդ. եւ Նար. խչ. եւ Նար. երգ.: *Իսահակայ քում ծառային, եւ յակոբայ սրբասիրին: Զոր եւ խօսելն է աղտեղի, լըսելն գա՛րշ՝ սրբասիրին. Շ. յիսուս որդի. եւ Շ. եդես.: սրբասէր. Սիրօղ սրբոց. *Զհամօրէն իսկ զգունդս սրբոց հանդերձ սրբասէր տերամբն յօրինակ առեալ. Բուզ. ՟Դ. 4: եւ Կորիւն.: *Եկա՛յք սրբասէր ժողովք՝ հոգւով հնչեցէ՛ք. Տաղ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.