ՍՐՈՒՆ

(սրունք, նից կամ սրանց կամ սրուանց.) NBH 2-0763 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 11c գ. ՍՐՈՒՆՔ եւ ՍՐՈՒՆԳՆ կամ ՍՐՈՒՆԿՆ. (լծ. հյ. Կրուկ. կրունկն. լտ. սո՛ւրա, գռո՛ւս). Որպէս թէ սրինգ. Սրնգաձեւ ոսկր ոլոգաց հանդերձ մսովն. մասն բարձից ոտից ի ծնգաց ցգարշապարս կամ ցկոճն. ճիվ. *Ի ծունկս եւ ի սրունս: Ի սրունից մինչեւ ցերանս: Սրունք նորա սիւնք մարմարեայք: Բա՛ց զսրունս քո, ա՛նց ընդ գետ: Սրունքն երկաթիք: Հաստատեցան բարձք նորա եւ սրունք. եւ այլն: *Յաղագս սրուանցն եպիպտիդոսի: Կապեցաւ զսրուանցն: Խորտակեցին զսրունս նորա. Նոննոս.: *Զվահանն հանդէպ լանջացն ոչ առնուցու, այլ համարի դնել ի վերայ սրանցն. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 29: *Ի բաց կտրեաց զսրունս նորա. Խոր. ՟Բ. 31: *Կողքս եւ սրնկունքս. Ճ. ՟Գ.: (ՍՐՈՒՆ 2) *Սրուն, կամ սրունկ. Գաղիան. որպէս յն. գնի՛մի, կամ անդիգնի՛միօն. տե՛ս եւ Խոտուց: