ՎԱԿԺՈՒԺԵՄ

(-) NBH 2-0771 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 13c, 14c - ՎԱԿԺՈՅԺ ԼԻՆԵԼ, ՎԱԿԺՈՒԺԵԼ ՎԱԿԺՈՒԺԻԼ. περικρατέω, περιδράττομαι exsupero, praevaleo, apprehendo, circumplector Ի վակասն ուժել. զօձեացն բուռն հարկանել. պինդ ունել. զօրանալ ʼի վերայ. յաղթահարել. ... *Բու՛ռն հար (զտտնոյ օձի) եւ կա՛լ եւ վակժո՛յժ լեր. Փիլ. այլաբ.: *Առաջինքն ճեպեալ, ընթանան, եւ վերջինքն բուռն հարեալ վակժոյժ լեալ՝ չհաւանին զառաջինսն թողուլ: Խիղբս արկանել վակժոյժ լինել զերկրէն՝ յոր եդաւ (սերմն). Վեցօր. ՟Դ. ՟Ե: *Բուռն հարեալ վակժոյժ լեալ պինդ պահէք: Զաստէն իրացս վակժոյժ լինին. Ոսկ. փիլիպ. ՟Ժ. եւ Ոսկ. մ. ՟Ա. 12: *Զսուտ կարծեաց վակժուժեալ կախին: Խառնեսցի անբացաբաժանելի, վակժուժեսցի. Փիլ. ել. ՟Բ. 107: Ոսկիփոր.: (Իսկ Հին բռ. շփոթելով ընդ Վատոյժ՝ գրէ, *Վակժոյժ, ապաժոյժ կամ անոյժʼʼ):