- ՎԱՏՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 2-0789 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 12c, 14c գ. ἁργία inertia, otium, segnities, desidia δειλία timiditas, pavor ἁνανηρία invirilitas αἱτία culpa. Ծուլութիւն. անգործութիւն. դանդաղկոտութիւն. թուլամոծթութիւն. անարութիւն. կնատութիւն. վեհերոտութիւն. երկչոտութեւիւն. վատասրտութիւն. եւ Վատթարութիւն. *Ի վատութեան խոնարհեսցին հեծանաձգութիւնք: Վատութիւն ունի զկանացին: Ա՛րկ զնոքօք վատութիւն: Անուն վատութեան. Ժզ. ՟Ժ. 18: Առակ. ՟Ժ՟Թ. 15: ՟Ա. Մակ. ՟Դ. 32: ՟Թ. 10: *Առանձինն կեայ անպիտան վասն վատութեան: Ո՛րչափ չար է վատութիւն: Տէրն զվատութիւն ընդ չարութեան լծեաց, ասելով. չա՛ր ծառայ եւ վատ: Ոչ եթէ ʼի պատճառս վատութեան, եւ ո՛չ փախչելով յաշխատութենէն. Բրս. հց.: *Այսչափ ʼի վատութիւն հատեալ եմք. սակայն չասէ աստուած, եթէ վասն զի ʼի վատութիւն հատեալ էք, չծագեմ զարեգակն: Եթէ յընչից ազատ իցես, եւ ʼի վատութիւնս հատանիցիս, զի՞նչ օգուտ իցէ. Ոսկ. մ. ՟Բ. 10. 19: *Յարութիւն քաջութեանս վատութիւն մի՛ խառնեսցուք: Ընտրեցէ՛ք զմահ քան զկեանս վատութեամբ. Եղիշ. ՟Ե. ՟Զ: *Ամենայն անարի՝ տաղտուկ կապեալ վատութեամբ. Պիտ.: *Քաջութիւնք եւ վատութիւնք. քաջութիւն՝ առաքինութիւն, եւ վատութիւն՝ ծուլութիւն. կամ քաջութիւն՝ խոհեմութիւն, եւ վատութիւն՝ հպարտութիւն. Լծ. եւագր.: *Մի՛ գայթակղեսցին սակաւուցն վատութեամբ ʼի ճշմարիտ օրէնս քրիստոնէից. Շ. թղթ.: *Յախտից յանախտութիւն, եւ ʼի վատութեանց յառաքինութիւն փոխեալ բնակի. Փիլ. ել. ՟Ա. 15: ՎԱՏՈՒԹԻՒՆ. որպէս Ապերախտութիւն. ἁγνωμοσύνη ingratitudo. *Մեծապէս ընդ մարդկան վատութիւն զարմացեալ եմ. Կոչ. ՟Է: ՎԱՏՈՒԹԻՒՆ. որպէս Տկարութիւն. անպիտանութիւն. *Անպտղութիւն երկրի, եւ վատութիւն որթոյ. Լմբ. մաղաք.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.