- ՎԱՐԱՏԱԿԱՆ
- (ի, աց.) NBH 2-0791 Chronological Sequence: Early classical, 10c ա. ἅποικος domo absens, colonus, peregrinus ἁποικία colonia. Վարատեալ. օտարացեալ ʼի բնիկ տեղւոջէն. հատուած. գաղթական, եւ Ինքնագլուխ վտարանդի. թափառական. վայրավատին. *Վարատականս առաքէին աղբանացիք: Հռոմայեցիք վարատականս այլուր բնակութիւն առաքեցին. Եւս. քր. ՟Ա. ՟Բ: *Ստամբակեալս վայրագութեամբ ... սրացեալս վարատական: Մանուկս մեղանչական, անխրատական, եւ վարատական. Նար. ՟Ժ՟Ա. ՟Ի՟Բ: Կամ որպէս Վարատիչ. վայրավատնիչ. ցրուիչ. *Հոսել վարատական (կամ վարատան) հողմով ʼի ձորս եւ ʼի փապարս կորստեան. Ստեփ. սեւան.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.