ՎԱՐԱՏԵՄ

(եցի.) NBH 2-0791 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 13c ն. ἁπάγω abduco διασκορπίζω dispergo, dissipo καταλύω dissolvo. (լծ. փարատել). Ի բաց վարել. վայրավատնել. ցրել. ցրուել. ցնդել. օցտել. որոշել. հեռացուցանել. վտարել. օտարացուցանել. քայքայել. քշել, ցրուել, բաժնել .... պ. վարանտէն. *Զնախնեաց սրբութեան զավրատել օրինացնʼʼ. յն. զլուծումն կամ զքայքայումն. ՟Բ. Մակ. ՟Ը. 17: *Վարատեմ եւ ցրուեմ ես տեսէ զզօրսդ: Մի՛ վարատեսցէ թշնամին ուխտին մերոյ զոչխարս առաքելական եկեղեցւոյ քում սրբոյ: Որք նորաձան ուսմամբ իբրեւ պատառող ժանեօք վարատեն (զհօտն քրիստոսի) ʼի միոյ սուրբ եւ ուղղափառ գաւթէ եկեղեցւոյ: Որ օցտէ ʼի ճշմարտութենէ, այսինքն վարատէ. Եփր. թագ.: Ագաթ.: Վրք. ածաբ.: Լծ. ածաբ.: *Մի՛ վարատիցին ʼի հեթանոսական զխաշինսն չարչարանօք ստացեալ. Տաղ.: *Ժողովեա՛ յուրախութիւն զվարատեալս տրտմութեամբ. Շար.: *Մի՛ վարատեր զիս ʼի միածնէդ իմմէ (ʼի միամօր զաւակէս). Ճ. ՟Բ.: *Բա՛րձ ʼի մէնջ զխաւարն ափշութեան, որ ընկղմէն զմիտս զգաստութեան մերոյ, եւ վարատէն ʼի քո խնամոցդ. Եփր. աղ.: *Էառ զքեզ բանսարկուն, վարատեաց զքեզ ʼի ժամանակս բազում. Աթ. համբ.: *Անդարձս վարատեսցայ. Նար. ՟Ի՟Է: *ես ինձէն իմովք կանմօք վարատեալ ʼի կամաց քոց՝ մատնեայ աւազակաց. Սկեւռ. աղ.: *Զամենայն վարատէ ընկենու յանօրէնութեան ծովն՝ արբեցութիւնն: Իբրեւ զգերի մի եւ զամայի յանկարծակի վարատեաց: Ոչ յերկարեմ զբանս, զի մի՛ վարատեցից զմիտս լսողին. Ոսկ. մ. ՟Գ. 4: եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Դ: եւ Ոսկ. ղկ.: