- ՎԱՐՉԱՒՈՐ
- (-) NBH 2-0797 Chronological Sequence: Early classical ա. Որ ունի ʼի ձեռին զվարիչ. վարոցաւոր. գաւազանաւոր. հովիւ կամ սայլորդ՝ որ վարչօք ուղղէ զանասունս. *Զվարչակորս զսայլատունս, որ ʼի կողմանս սկիւթացւոց վայրագ հովիւք. Ոսկ. ՟բ. կոր. ՟Ժ՟Ե:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.