- ՎԻՃԱԿԱՌ
- (ի, աց.) NBH 2-0821 Chronological Sequence: 14c ա.գ. Որ առնու եւ հաւաքէ զպատգամս սուտս որպէս զվիճակս բախտի, եւ ըստ նմին գուշակէ վայրապար. հարցուկ. գուշակ. որպէս յն. լտ. χρησμῳδός sortilegus. (բառ յետին դարուց). *Հարցուկն՝ որ է վիճակառ: Ի թովչէն, ʼի քարընկեցէն, ʼի վիճակառէն, ʼի յաստղաբաշխէն: Չէ՛ պարտ քրիստոնէի յըռամբ. զարկ կամ ʼի վիճակառ կամ ʼի քարընկէց գնալ, եւ կամ քահանայ վիճակառ լինել. Ոսկիփոր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.