ՎՇՏԱՏԵՍ

(ի, աց.) NBH 2-0830 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 13c ա. յն. ὀ ἑν ἁνάγκῃ (որ է ʼի կարիս). qui est in necessitate ταλαίπωρος miser ἑπίμοχθος laboriosus, aerumnosus. Որ տեսանէ յանձին կամ կրէ ուստեք զվիշտս. վշտակիր. վշտահար. վշտացեալ. տառապեալ. կարօտեալ. *Ժողովէին առ նա ամենայն վշտատեսք. ՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Բ. 2: յորմէ եւ Ղեւոնդ.: *Սկսան երթալ առ նա ամենայն վշտատեսք. Կիր. պտմ.: *Ուր մանաւանդ ազգք հայոց վշտատեսաց բնակեալ էին. Վրդն. պտմ.: *Հէգ եւ վշտատես երէ կոչէ. Ոսկ. ՟բ. տիմ.: