ՎՇՏԱՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 2-0830 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c ն. ταπεινόω humilio κολάζω punio ἁποθλύβω , κακόω, συντρίβω affligo եւն. Տալ վիշտս ինչ. նեղել. տառապեցուցանել. վնասել. բուռն առնել. անհանգիստ առնել. չարչրկել, ճնշել. ... *Եթէ վշտացուսցես զդստերս իմ: Սատակեաց նա զերկիրն արքունի, եւ վշտացոյց զօգնականս նոցա. Ծն. ՟Լ՟Ա. 50: ՟Ա. Մակ. ՟Է. 7: *Ճնշել եւ վշտացուցանել (զմարմինն). Փիլ. լին. ՟Դ. 29: *Զի եւ միոյ աւուր հոգքն կարեն վշտացուցանել (զ)մեզ: Դիւրագոյն է ոչն անկանիլ, քան թէ անկեալ՝ վշտացուցանիցէ զինքն յառնել. Ոսկ. մ. ՟Ա. 22: Ոսկ. յհ. ՟Բ. 25: *Այսպէս վշտացոյց զանձն իւր: Զեղբայրն վշտացուցի վշտիւ մեծաւ՝ արտաքսելով զնա ʼի տանէ: Տես ո՛րքան անտանելի սգով վշտացուցեր զբարեպաշտսն զայնոսիկ զգերի ծնօղքն քո. ապա եւ քեզ պարտ է վշտանալ նեղութեամբ մեծաւ. Վրք. հց.: *Ձմեռն անչափ բռնութեամբ օդոցն եւ բերմանց վշտացուցանէ զամենայն: Յամառնայինսն տաքմամբ աւազին ժռիցն վշտացուցանեն. Պիտ.: *Իբրեւ զչարագործ խաչեալ ընդ աւազակսն, եւ որպէս զաստուած զտարերս վշտացուցանէր ʼի խաչին ... Երէկ խաչեալն զարարածս ձեռաց իւրոց վշտացոյց, եւ այսօր վշտացեալ աշակերտացն անվիշտ մխիթարութիւնս պարգեւեաց. Մեկն. ղկ.: