ՎՍԵՐ

(-) NBH 2-0831 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 13c գ. Վէճ. վէգ. կամ Վիսութիւն. վզանութիւն. յանդգնութիւն. ուստի ասի՝ Ի ՎՍԵՐ ԳԱԼ, իբր ոգորիլ. յանդգնիլ. πάντα τολμάω omnia audeo. եւ Ի ՎՍԵՐ ԵԿԵԱԼ, կամ ՎՍԵՐԵԿԵԱԼ. որպէս Յանդուգն. կամ նոյն ընդ Վսեր. ա. *Նաւաստիք յիշին պարսաւանօք իբրեւ զ՝ի վսեր եկեալս վասն աւելաստացու ագահութեան: Ընդ որս ʼի վսեր եկեալ՝ հարկեցան մարտնչել վասն աւելորդացն տենչմանց: Վասն չքաւորութեան աղցաւորացն ʼի վսեր եկեալ՝ ետուն զանձինս յայսպիսի թշուառութիւն. Պիտ.: *Մեծատունքն վասն ընչիցն միայն ʼի վսեր եկեալ յանդգնին: Եթէ այնչափ ʼի վսեր ինչ գայաք, եւ զանձինս ʼի մահ դնէաք: Աւաղակք եւ գերեզմանակրկիտք, եւ ʼի վսեր եկեալքն (յն. մենամարտիկք). Ոսկ. մ. ՟Ա. 20: ՟Բ. 8: Ոսկ. փիլիպ. ՟է: *Տու՛ք զերեսս վսերեկելոյդ, զի իշխեաց հայհոյել: Ի վսեր եկեալ դիմադրաւ՝ բռնաւոր իշխեցեր կոչել զարքայ. Ճ. ՟Ա.: Իսկ ի Հին բռ. յումպէտս գրի. *Ի վսեր, ʼի չար նախանձʼʼ: ա. ՎՍԵՐ ի. ա. ՎՍԵՐ ՎՍԵՐԱԿԱՆ ՎՍԵՐԱՄԻՏ ՎՍԵՐԱՅԻՆ. Վէս եւ վատթար. վատշուէր. յանդուգն. յահուր. լիրբ դիմախօս. ամբարտաւան. հէգ. թշուառական. չար. *Ոչ ունիմ վստահութիւն կոչել զանուն ահաւորիդ ʼի վերայ վսերիս: Վերացո՛ ʼի վսերէս զվէր վիրաւորեալ ծառայիս. Յհ. գառն.: *Կարդա՛ զանուն վաղավախճան վսերիս, որպէս եւ բարբառն բղխեալ ʼի բերանոյդ առ տալիթայն: Զբերանն կափուցեալ ʼի վերայ վսերիս: Լուա՛ զանթուելի վէր վերամբարձեալ վսերիս: Ի քանի՞ վարմից վսերական վիրագին կորզեցեր զիս կեցուցիչ: Զգահավիժեալս ʼի բարձանց զհրասուզեալ վիրագս վսերականս: Զանձն վսերամիտ հիքոյս: Շնորհեա՛ զմաքրութիւն վսերամիտ հիքոյս: Զվսերամիտ անձն իմ զստահակեալ եւ զապստամբ: Փրկեա՛ զիս ʼի վսերամիտ գոռոզէն: Ընթադրեա՛ ʼի վսերամիտս զծագումն ողորմութեանդ անբաւ: Թաքուցի ʼի վսերային միտս իմ: Վհատեալ վսերային վերամբարձեալ ծովս անտարացոյց՝ զանորդիս չարեաց: Զբերան հնացեալ վսերային վիրագին. Բենիկ.: