ՎՏԱՐԱՆԴԵՄ

(եցի.) NBH 2-0833 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c ն. ἅγω duco, abduco. Ի բաց կամ անդր քան զբնիկ տեղին վտարել. վարել տանել. տարագրել. կր. տարագրիլ. եւ Օտարանալ. վտարանջել. *Զոմանց զորդիս եւ զկանայս ʼի ծերութիւն վտարանդէին. Եւս. քր. ՟Ա: Թշնամիքն վտարանդեալ ʼի ծառայութիւն տանիցն. Ոսկ. ես. յն. ծառայս առեալ տանիցն. *Մահուն երկիւղիւ հանապազ կէին վտարանդեալք ʼի ծառայութիւն. Եբր. ՟Բ. 15. յն. պարտաւորեալք. *Ընդ գերեցեալ դժոխաբնակաց վտարանդելոցն հոգւոց արգելեալ կամ ʼի վտանգի. Նար. ՟Ծ՟Ը: *Հասեալ ʼի վերայ հայոց՝ նախ զաշոտ վտարանդեալ (այսինքն վտարանջեալ՝ ապստամբ) ա՛յսր խաղացուսցես. Արծր. ՟Գ. 1: *Զի մի՛ վտարանդեալ ինչ լիցի վարդապետութիւն (այսինքն օտար եւ երկբայական). Կոչ. ՟Ժ: *Նորոգ է գալուստն (քրիստոսի), եւ վտարանդի՛ (այսինքն դիմախօսեալ լինի ʼի թշնամեաց). Կոչ. ՟Բ: